Einde van een tijdperk

Inmiddels is het begin juli 2019 en er is weer een hoop gebeurd.

Mijn laatste werkdagen bij de kapsalon zitten erop en ik ben nog steeds onder de indruk van alle lieve berichten, kadootjes, bloemen en chocola.
Wat een verwennerij, nogmaals dankjewel allemaal!

Nu wennen aan een nieuw dagritme, ik probeer er maar zoveel mogelijk structuur in aan te brengen.
Toch op tijd opstaan, John moet ook vroeg op dus ik ga maar mee in die flow.
Om voor alle dingen die je doet iets meer tijd te hebben is wel heel prettig.
Niet even alles snel tussendoor maar op z’n Spaans “tranquillo”.

CasAlegría

Zoals ik in m’n vorige blog schreef hebben we een optie van een maand gekregen om het een en ander uit te kunnen zoeken.
Zo “rapido” als het op onze laatste dag van de vakantie ging, zo is de vaart er nu een beetje uit…
Dat heeft voor ons ook zo zijn voordelen want zolang er nog documenten ontbreken gaat onze maand nog niet lopen. Elk nadeel heb z’n voordeel!

We hebben inmiddels een bouwtechnisch onderzoek laten doen op CasAlegría.
Daar kwamen niet hele bijzondere dingen uit maar we hebben nog wel onze vraagtekens bij de watervoorziening.
Er staat een hele grote tank van 20 duizend liter “agricultural water” waarmee je kunt wassen en douchen maar die niet drinkbaar is en die automatisch aangevuld wordt. Hierin wordt geadviseerd wat aanpassingen te doen, evenals de gasboiler die helemaal vervangen moet worden.
Ook weer nader onderzoek vereist dus.

Vergunningen

Wat vooral erg spannend is, is de vergunningsaanvraag om een “foodservice” te mogen aanbieden aan de gasten.
Daar horen we verschillende berichten over.
Onze gestor gaf ons weinig kans op een vergunning mede omdat het een “casa rural” betreft , een object wat in het buitengebied ligt.
Natuurlijk zijn wij niet voor één gat te vangen en hebben we zelf natuurlijk ook “veld onderzoek“ gedaan.
We hebben enkele Nederlanders aangeschreven die ook een Bed and Breakfast aanbieden met foodservice.
De meesten vertellen ons dat het wel lukt maar dat het tijd kost.
Dat vinden we niet erg, als er maar zekerheid is dat het gaat lukken om een vergunning te krijgen.

Om daar nog meer duidelijkheid in te krijgen hebben we besloten dat we over een paar weken maar weer eens die kant op gaan om met de architecte naar de Casa te gaan.
Zij regelt ook de vergunningen en wil het pand graag zien om te kijken wat onze kansen zijn.
Omdat we ook wat willen verbouwen en veel ideeën hebben maar niet weten hoe we dat het beste kunnen aanpakken is het ook wel handig dat we haar het pand kunnen laten zien.
Onze makelaar zal ons vergezellen, ook om nog eventuele vragen te beantwoorden.
Dan maken we maar meteen efficiënt gebruik van de tijd om ook met de aannemer en de bank bij te praten.

“Paso a paso” (stapje voor stapje) komen we steeds verder.

Hasta la proxima!

Saludos y un beso,

Diane & John