De wereld komt tot stilstand…

Maart 2020, het Coronavirus heeft de hele wereld in zijn greep.
Ken je die grap van John en Diane die in maart naar Spanje gingen?
Nou, ze gingen niet…
Flauw natuurlijk, ook wij hebben onze plannen noodgedwongen even op de lange baan geschoven.
We zouden van 17 tot en met 20 maart naar Spanje gaan om één en ander verder op de rit te zetten.
Maar even een kort resumé van de vorige blog.

Zoals we schreven in de vorige blog hebben in november in principe grond aangekocht.
In het voorlopig koopcontract hebben we laten opnemen dat we de samenvoeging van de percelen en de beschrijving hiervan bij de notaris en kadaster voor 1 maart 2020 in orde moest zijn omdat anders het hele feest niet door zou gaan.

Januari 2020

Het zal jullie misschien niet verbazen, na opmeting met GPS van de percelen door onze architecte bleek er zoveel verschil in het werkelijke aantal meters te zitten dat het boven het wettelijk toegestane afwijkingspercentage uitkwam.
Wat inhoudt dat alle omwonenden van het perceel benaderd moeten worden met de vraag of zij mee willen werken aan het opnieuw inmeten van hun percelen.
Daarnaast mogen ze ook bewaar maken.
Dit zou voor ons een enorme vertraging betekenen en heel veel kans op tegenwerking van de omwonenden.
En een reële kans dat we de grond dus helemaal niet kunnen aankopen.

Iedereen kan zich dus jouw grond toe-eigenen, wel of niet in overleg met de eigenaar maar in ieder geval niet beschreven in het kadaster.
Zoals onze architecte het omschreef; “er zijn andere mensen bezig jullie land te bewerken, het kunnen wel ‘bandidos’ zijn”!

Kort en goed, we hebben dus besloten niet verder te gaan met deze grond en de aankoop af te blazen.
We konden dit sowieso niet voor maart voor elkaar krijgen.
Helaas, maar ook weer blij dat we dit vooraf goed hebben uitgezocht gaan we weer vol goede moed verder.

Monóvar

Dit speelde begin januari 2020 waar wij op skivakantie waren in Noord-Italië.
Doordat John door iemand is aangereden tijdens het skiën hebben we moeten besluiten eerder terug naar huis te komen.
Jammer, maar gelukkig geen grote problemen. Alleen wat verrekte kniebanden.
Zoals iedereen inmiddels wel weet is dit, overigens prachtige, gebied amper twee maanden later volledig afgesloten vanwege de enorme uitbraak van het Corona virus.

Inmiddels weer veilig thuis zijn we verder gegaan met onze zoektocht en kwamen we via het internet terecht bij een Engelse makelaar, hij heeft samen met zijn broer een bouwbedrijf en makelaarskantoor.
Zij komen uit Engeland en wonen met hun gezinnen al vele jaren in Monóvar, een plaatsje op ongeveer 15 autominuten vanaf Pinoso.
We hebben ons verhaal en onze hulpvraag bij hem neergelegd.
Hij heeft sinds kort een stukje grond in Monóvar in de verkoop waarvan hij denkt dat het wel geschikt zou kunnen zijn voor onze plannen.
Groot voordeel van dit perceel is dat er al water en elektra aanwezig zijn.
We besluiten onze deposit van het vorige perceel te laten staan en nemen een optie op dit perceel.
Wat we tot op heden nog niet in het echt hebben gezien, alleen via Street view.

Aangezien Monóvar een aparte gemeente is met andere regels is onze advocaat bij de gemeente gaan informeren of onze plannen door de eerste ronde heen komen.
Wat wij willen bouwen mag in ieder geval.
Of je er dan een bedrijf mag starten, daar gaat de provincie over.
En zoals ook al in de vorige blog omschreven, dat kan een langdurig en kostbaar traject worden. Het is op micro niveau een wijziging van een bestemming, afgekort: DIC.

Over deze procedure hebben we zelf veel nagedacht en over gesproken met andere eigenaren van een Spaande B&B, of Casa Rural.
Níemand van degenen die wij hebben gesproken heeft deze grote vergunning (DIC) aangevraagd.
De concepten die zij voeren zijn vrijwel gelijk aan die van ons, namelijk slapen, eten, zwemmen en nog zo wat van die zaken.
Weer navraag gedaan bij de architecte en zij geeft aan dat de grootte en de kwaliteit van dit project de criteria zijn om de grote vergunning aan te vragen.
John is jurist en hij wil dit op papier zien, maar eigenlijk niemand kan nou exact het goede stukje wetgeving overleggen.
De veranderde wetgeving van vorig jaar zal vrijwel zeker ook meespelen zodat adviseurs in Spanje wijzen op risico’s.

Hmmm, dat we een kwalitatief hoogstand plan hebben is zowel een compliment als een punt waarvan we denken dat het wel een grijs gebied is.
Want wat is kwaliteit?
Ja, we willen dat het mooi en praktisch is met goede en duurzame materialen.
Maar of dat dan het wettelijke criterium is om zo’n langdurig en kostbaar traject in te gaan?
Dat gaan we zeker nog verder onderzoeken, onder andere door middel van een second opinion.

De bureaucratie in Spanje, daar lopen we toch steeds tegenaan.
Je hoort en ziet het natuurlijk van mensen die al geëmigreerd zijn en in de tv-programma’s.
Wanneer je zelf in de situatie zit is het toch even schakelen en zorgt het soms voor frustratie en irritatie.
“Estamos de mala leche”, zoals ze in Spanje zeggen.
Letterlijk vertaald, we zijn van slechte melk, het wil zeggen “we zijn in een slecht humeur”.
Zo dramatisch is het ook niet natuurlijk maar ik vind het wel een leuke uitdrukking om even te delen!

Wat we wel al hebben laten doen is een tekening laten maken en een anteproyeto.
Een document dat je moet laten maken door een architect en is bestemd voor de eerste toetsing bij de gemeente.

Supertof, alles wat je in je hoofd hebt bedacht staat nu ineens 3-D op papier!
Nu alleen nog een stukkie grond ;-p!

We hebben ons tripje doorgeschoven naar begin mei, of dat kan doorgaan is op dit moment nog onzeker.

Het roer om

Overigens zijn we benaderd door een dame van het programma “Het roer om”.
Het is voorheen uitgezonden door RTL 4 en werden er Engelse families gevolgd die hun geluk gingen beproeven in het buitenland.
Van dit programma wil SBS6 nu een Nederlandse versie gaan maken.
Aangezien ook Talpa hard getroffen is door de Corona crisis omdat advertentie-inkomsten teruglopen is het nog onzeker of en wanneer het programma daadwerkelijk gemaakt gaat worden.
We hebben dan ook afgesproken contact te houden, misschien is dus in de toekomst ons avontuur ook te volgen op TV.
To be continued!

Ook wij zijn nu veel in en om het huis en genieten maar van het mooie weer en de mooie omgeving waarin we wonen.
Genieten van de kleine dingen en de natuur, lekker bakken en koken.
John werkt inmiddels vanuit huis en is, als Brabander die werkt in Den Haag, al 2 ½ week geleden naar huis gestuurd.

Ikzelf werk sinds Januari 2 dagen voor een bedrijfscateraar.
Superleuk om te doen, heerlijk onder de mensen en werken met verse en lokale producten.
Dit gaat vooralsnog gewoon door, met aanpassingen natuurlijk.
Ook ben ik begonnen met een wijnopleiding.
Na de eerste les in ons groepje gevolgd te hebben, gaat deze opleiding online door voor het theoriegedeelte.
Het proeven van de wijn is natuurlijk een essentieel onderdeel van deze opleiding, dit gaat dan ook door wanneer we weer gezellig onder elkaar mogen komen.
Voorlopig dan maar thuis proeven, hoeven we in ieder geval niet uit te spugen!
Kortom, wij tellen onze zegeningen.
We zien gezinnen met kinderen worstelen met de nieuwe situatie en ook ondernemers vol spanning afwachten wat komen gaat, om over de enorme druk op zorgpersoneel maar te zwijgen.
Maar we zien ook mooie nieuwe samenwerkingen en initiatieven ontstaan.

Wij wensen iedereen veel wijsheid en gezondheid toe.

Saludos y un beso,
Diane & John