Van inkoop en files naar wijnbar en zon

Vandaag, donderdag 28 oktober 2021 namiddag, klap ik mijn laptop dicht. Voor de laatste keer. Om eerlijk te zijn, met een diepe zucht en een gelukzalig gevoel. Vanaf 1995, na mijn afstuderen als jurist, ben ik altijd druk geweest. 25 jaar en een beetje. Het is goed zo. Druk zijn met vroeg opstaan en een snelle boterham in de auto. Of een banaan. Nog steeds mijn favoriete ontbijt. Met een schuin oog op de bijna lege tank en mijn mede reizigers. In de mist aanrijden, altijd donker, vaak koud en soms spekglad. Om kwart voor 6 in de auto, ik wil de files op de A2, A58 of de A12 ontlopen. Sommige mede reizigers scheren zich in de auto en zijn al druk aan het bellen. Een man met scheerapparaat in de auto is voor mij inmiddels de personificatie van het te drukke leven in Nederland.

Mails lezen, vergaderen, bila, MT of teambijeenkomst. Rapporteren, uren schrijven, bijsturen, duwen en loslaten. En dan weer terug naar huis in de avond, vaak pas na de files. Hopend op een minder drukke snelweg of een nog redelijk verse hap bij een pompstation. Of thuis, maar dan gezond en echt lekker eten. Altijd met zin en enthousiasme en drang naar ontwikkeling heb ik mijn werk gedaan.

Mijn werk gedaan….

Ik stelde mezelf de laatste jaren steeds vaker dezelfde vragen. John, waarom sta jij ook in die file, zit je uren over lijstjes te praten. En vind ik het nog leuk? Wat wil ik echt? Hoe leef ik mijn mooiste leven? Is dit mijn mooiste leven? Nee. Dat was het ooit wel, maar nu niet meer. De antwoorden op deze vragen waren voor mij confronterend. De antwoorden wist ik eigenlijk al wel diep van binnen.
Maar die antwoorden komen pas recht in je gezicht aan als je de juiste vragen stelt. Geleerd van Michael Pilarczyk.

Steeds minder in aantal zijn er de momenten dat ik een kick krijg van die hele leuke dag of gave ontmoetingen en interessante onderwerpen. Weerstand en sores van mijn team of de organisatie worden mijn sores en blijven in mijn hoofd spoken. Als manager ben je de boksbal. Dat voelt de laatste tijd ook nog zo in het weekend. Ik krijg het er niet meer helemaal uit. Mijn harde schijf bevat meer enen dan nullen en dat is ongezond. Een nul is een vrij getal, de 1 is geconditioneerd. Ik vervuil mijn hoofd langzaam maar zeker en dat moet stoppen. Ik ben gezegend met een sterk gestel en ben nooit ziek geweest of zelfs maar verkouden. Maar echt fijn voelt het werk niet en te veel stress wil ik vermijden. Dat lukt niet meer. Een vakantie of lang weekend bieden enige verlichting, maar dat is van korte duur. Ik hoor mensen zeggen: je bent succesvol ZZP-er, je hebt een buffer dus doe lekker waar je zin in hebt. Kies dan voor een andere klus, er is genoeg werk en je hebt een beresterk CV John.

Dat is het niet, het roer moet om. Ik heb door coaching en zelfreflectie geleerd de juiste vragen te durven stellen. De antwoorden zijn eerlijk en confronterend. Maar ook weer niet. Wat een luxe en geluk dat ik een helder beeld heb over mijn toekomst! En de middelen om deze te realiseren, zo eerlijk moet je ook zijn. Wat fijn dat mijn vrouw echt precies hetzelfde verlangen heeft.

Kappen, mijn besluit staat vast.

Ik wil in de zon leven, ik wil koken en veel meer vrije tijd. Vrij kunnen ademen. Genieten en mijn ware passie beoefenen Vaker de natuur in. Opstaan met strak blauwe lucht, een korte broek en een T-shirt aantrekken. Twee uur uittrekken voor een lunch. Soms met een wijntje of koud biertje. Nooit meer vergaderen alsjeblieft. De rode zon onder zien gaan vanaf mijn stoel. Niet 10 keer per jaar, maar 365 keer alsjeblieft.

Mijn echte passie? Dat is koken, mensen zien genieten, recepten bedenken, hospitality. Op zijn minst mijn tweede passie en die wint het nu makkelijk van mijn passie voor het inkoopvak. Mijn bestelling ophalen op de markt, grapje maken over de lichaamsgeur van de visboer en mensen een fijne vakantie bieden. Godverdomme, wat wil ik dat graag. Samen met mijn vrouw een succesvol klein bedrijf opzetten in het Spaanse binnenland. Maar niet te ver van de zee. Vis moet dagvers zijn! Lekkere gerechten voorschotelen. Zien dat mensen genieten en op hun beurt weer dankbaar zijn voor mijn inspanningen. Inspanningen die ik bereid ben om te leveren, succes begint met hard werken. Maar wel anders dan nu en in een andere setting.
File rijden, in de auto zitten en vergaderen is zonde van mijn tijd. Maar dat doe ik 50 uur per week. Minstens. Dat is ruim 2000 uur per jaar en dat nog 15 jaar. Dat is…. Meer dan 30.000 uur.

Het enige wat ik moet doen, is besluiten wat ik ga doen met de tijd die mij is gegeven.

Hard werken aan een receptuur of je tuin op orde brengen is geen verloren tijd. Zo voelt dat niet voor mij. Het maakt een wereld van verschil. Bezig zijn in een andere cultuur en nooit meer naar het 8 uur nieuws kijken. Lucht en ruimte worden schaars in ons land. Er komen nog veel mislukte kabinetsformaties, steeds hogere belastingdruk, woningtekorten, weer langere files en schietpartijen op Nederlanders met een eigen mening. Energiearmoede, ik kende het woord nog niet. Ik sluit me ervoor af.

Begrijp me niet verkeerd, ik eet iedere dag wat ik wil, leef in een mooi huis en kom niks tekort. Ik ben succesvol in mijn beroep. Mooie carrière. Maar Nederland knelt, staat al in brand en zeer regelmatig erger ik me aan de politieke keuzes die worden gemaakt. Bezuinigen op de verkeerde zaken, lang en oeverloos debatteren en vooral geen duidelijke visie neerleggen. Versplintering en polderen leidt nergens toe. Als je zes kleuren bij elkaar doet wordt het een grijze en bruine brei. Geen helderblauw of mooi groen. Wie neemt er verantwoordelijkheid voor hoe ons land er over 20, laat staan over 50 jaar uitziet? Ik maak me grote zorgen. Maar waarom eigenlijk?

Ruim 20 jaar ben ik werkzaam geweest in het inkoopvak. Het was mijn passie. De aanbestedingstechniek ontrafelen, jurisprudentie uit mijn hoofd leren, slimme oplossingen bedenken, junioren het vak leren, coachen en uren verkopen. Maar ook: les of trainingen geven en boeken schrijven. Innovatieve Europese aanbestedingen in de markt zetten en met succes afronden. Ik heb het tientallen keren, eigenlijk wel meer dan honderd keer gedaan. ICT, inhuur, vervoer, datacenters, schoonmaak, catering, gasvulpunten, schoolboeken. En nog veel meer. Allemaal ingekocht volgens de letter van de wet, maar soms ook met durf en risico. De laatste jaren mezelf toegelegd op het managen van teams en het bewegen van inkoopfuncties in de goede richting. Alles wel gezien en overal geweest. Van Usquert tot Maastricht en van Maassluis tot Venlo. Ik ken de gemeentekantoren, ziekenhuizen, scholen en de Rijksoverheid als mijn broekzak.

Met tevredenheid kijk ik terug op deze eerste fase van mijn leven. Het heeft me ook gemaakt tot wie ik nu ben. Ik heb er zelfs awards en prijzen mee gewonnen. Inkopen is een vak en dat wilde ik tot in de puntjes beheersen. Zo ben ik. Het beste uit mezelf halen. Misschien is me dit gelukt, ik denk van wel. Ik heb mensen behandeld zoals ik zelf behandeld wilde worden. Ik kwam mijn afspraken na en was altijd op tijd. Niet op tijd komen of te laat leveren heeft niks te maken met druk zijn of belangrijk willen zijn. Het is asociaal en laat zien dat je je zaakjes niet op orde hebt. Ik wilde nooit belangrijk zijn, ik wilde belangrijke dingen doen en anderen laten schitteren.

Zeker de laatste tijd als interimmanager. Het gaat niet om mij. Het gaat om de teams die ik mocht begeleiden en ontwikkelingen die ik heb zien ontstaan. Hopelijk met een bijdrage van mij. Ik ben zacht, soms vaderlijk en altijd beschermend voor de goedwillenden geweest. Maar hard voor de rotte appels. Ik verdraag onrechtvaardigheid, lethargie en oneerlijkheid heel slecht. Heb een hekel aan haantjes. Dat is wie ik ben. Zakelijk en privé. Ik hoef nergens bij te horen, dat gebeurt vanzelf of niet. Ook goed. Ik heb veel aan mijn zesde zintuig gehad, maar dit was ook altijd vermoeiend. Ik vang nu eenmaal heel veel signalen op die anderen kennelijk niet zagen. Dit is een voordeel als je wilt anticiperen en managen, maar kostte me altijd veel energie. En die accu moet telkens weer opgeladen worden. Dat valt me zwaar. Mijn inkoopvuur brandt niet meer en ik heb een sterk verlangen.

Ik dank al mijn fijne en lieve collega’s van de afgelopen jaren van met name CZ, Forseti, Significant te Barneveld, Inquest, Holland Inkoop Professionals en Aeves Benefit voor de steun en de leuke tijden! Speciale dank aan Dorien, Sebastiaan en Esther voor de topklussen die ik mocht uitvoeren bij onder meer een Waterschap, een IUC en een toonaangevende universiteit. En in een belangrijke rol met impact. Dank!

Mijn meeste dank en liefde gaat uit naar Diane. Mijn schatje, mijn vrouw, maatje, mede ondernemer (!) en wat ben ik blij dat we al ruim 16 jaar samen zijn. Je bent alles voor mij. Je bent gestopt met de familiezaak, alles van de hand gedaan en wilt samen met mij dit avontuur aangaan. Ik wil dit zo graag samen met jou beleven, woorden schieten te kort. In korte tijd ben je al gediplomeerd sommelier en verzorg je de social media van ons toekomstige bedrijf. Zo mooi allemaal en super profi! Lieve Diane: ga niet zonder mij, want ik wil jou volgen!

De komende maanden ga ik slapen, sporten, recepten uitwerken, niks doen en mijn hoofd leeg maken. Met nieuwe energie neem ik eind dit jaar afscheid van familie, vrienden en collega’s in Nederland. Ik neem er de tijd voor! We gaan knallen in Spanje. Olé! 3 januari 2022 verlaten we ons fijne huis in Haaren, Noord-Brabant en een paar dagen later vliegen mijn vrouw en ik dus naar Spanje.

Enkele reis. Dat is nogal wat. Maar ook weer niet. Ook in Spanje poepen ze op de WC, lezen ze de krant, houden ze van goede koffie en hebben ze humor. Ze rijden rechts en je kunt er lekker eten. Haha, nee serieus. Het levensritme bevalt ons wel. Het leven is er eenvoudig en stukken goedkoper. Auto’s, fruit, groenten, kleding. Winsten van energiebedrijven vloeien verplicht terug naar de consument, met als doel lasten draaglijk te houden. Je Euro is er echt wat waard. En op de markten zijn er topaanbiedingen. 10 biologische citroenen voor 80 cent of langoustines voor een prikkie. Prachtige verse producten. Simpel bereiden op het open vuur, door de helft gesneden met olijfolie, platte peterselie, zeezout, peper en citroen marinade. Als kok verheug ik me er ten zeerste op. De meeste diensten zijn al dicht op vrijdag en in de middag is er dagelijks tijd voor een lang dutje. Na drie, vier dagen in Spanje te zijn neem ik automatisch dit tempo over. De kunst van genieten beheersen ze daar perfect. Ik hoor mensen vaak zeggen: ‘wanneer ik met vakantie ben kan ik niet stilzitten’. Of: ‘lekker een week niks doen’. Toe maar, een week.
Dat vind ik een beetje vreemd. Ik wil geen vakantie óf werk meer, maar beiden tegelijk en in mijn eigen tempo, de hele dag. Het tempo en de dag invulling bepaal ik voortaan zelf.

Jullie weten waarschijnlijk al wat er voor mij en mijn vrouw in het verschiet ligt. Als we in Spanje aankomen, januari 2022, is de aannemer al drie maanden bezig en kunnen we het afbouwen van onze droom van dichtbij bijwonen. Maar het is ook een sabbatical. In de daaropvolgende 6-7 maanden. Tot onze finca klaar is verkennen we Spanje en leren we de cultuur en de taal nog beter. We openen onze deuren waarschijnlijk in de nazomer van volgend jaar, 2022.

Onze kleinschalige accommodatie heeft 4 luxe en ruime studio’s met eigen ingang en patio, die geschakeld zijn aan het hoofdgebouw.
Met centraal een typisch Spaanse wijnbar, grote semi-open keuken en veranda. Je kunt bij ons langskomen voor een topvakantie. Zwemmen in het zoutwaterbad, sporten in de gym, luieren en genieten van lekkere en (vaak) gezonde gerechten, wijnen of cocktails. Of een ijskoud pintje. Verse bonenkoffie, huisgemaakte yoghurt en fruit en kruiden uit eigen tuin.
Met genoeg rust en ruimte als je jezelf wilt terugtrekken of juist gezellig een praatje wilt maken. In de avond kook ik de lekkerste gerechten met verse ingrediënten. Met passende wijnen, geselecteerd door Diane.

Volg ons op onze website en schrijf je in op de nieuwsbrief. Binnenkort komen we met de openingsdata en een paar fantastische aanbiedingen voor onze eerste gasten en snelle beslissers. Jullie zijn echt van harte welkom en het wordt Genieten met een hoofdletter G. Ik beloof het, dus je mag me eraan houden. Leef jij al je mooiste leven?

Stand up in a clear blue morning
Until you see what can be
Alone in a cold day dawning
Are you still free? Can you be?

When some cold tomorrow finds you
When some sad old dream reminds you
How the endless road unwinds you
While you see a chance, take it
Find romance, fake it
Because it’s all on you

Don’t you know by now
No one gives you anything?
And don’t you wonder how you keep on moving?
One more day
Your way
Whoa, your way

When there’s no one left to leave you
Even you don’t quite believe you
That’s when nothing can deceive you
While you see a chance, take it
Find romance, fake it
Because it’s all on you

Steve Winwood -while you see a chance-

Groeten John van Pelt
www.la-zarza-lifestyle.nl